Կարծես այս օրերի համար եմ գրել ։
***
Հայաստան,
անկախ ամենից իմ դավանա՜նքն ես,
իմ հավատա՛մքն ես առ զատ ամենքից:
Իմ աչքի լու՜յսն ես, հոգուս հմա'յքն ես,
սեղմված այսպես իմ պողպատ կա՜մքն ես,
խոսքիս խաղացկուն արու քմայքն ես `
Հայաստա՛ն։
Ո՛չ ինչքի ստրուկ յուրայիններդ,
Ո՛չ իշխաններդ` զեխ ու անբարո,
Ո՛չ օտարները` քեզ արհամարհող,
քո սերն իմ սրտում չեն կարող մարել:
Իմ էությունն ես ու իմ կրո՜նն ես,
հավերժի ճամփորդ իմ հին ու նորն ես,
Հայաստա՜ն ։
Դու կա՛ս, կլինե՜ս ... իմ միակ փառքն ես,
շատերին անտես` մշուշով ծածկված
իմ բարձր թագն ես, Հայաստա'ն:
Օ՜, հուր հրածին և ազատատենչ
Մասիսից իջնող խարտյաշ Վահագն ես,
Մեծ Արամազդն ես` Հայաստա՜ն ։
19. 07. 2013 թվ, Ալավերդի